من
- يكشنبه, ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۰۷:۲۱ ق.ظ
اینجـا پســـری هَست ....
ڪہ شَـــــب هایَش پـُر از بــــــــــُغض اسـت!
پــُر از دَرد ! پـُر از سُـــــوال!!!
دیگـَر خَستـــــہ شُده ام از اینڪـــــہ بـَراے توصیفــــــِ مــــــــــَن بِگوینـد :
⇩
چِقَدر خوب آدَم هارا آرام میـکنــــــــــے.....!
چِقـَدر خوب از پَســـــِ خودَت بـــــَر مـــــےآیـے........!
مُتـِنَفـــــِرم از ایـــــنڪہ لَبخَند بِزنَم وبِگـویـــــَم :
⇩
هَمہ چیـز خوبــــــــــ است!
اینـــــجا پســــری هَست ڪہ بَعد از شِنیدَنــِـــ هَر دَردے.......
دَر خـَلوتـــــِ خــــــــــودَش زانــــــــــو میـــــزند....
⇩
شــــــــــوڪّـہ میشَود!
اشــــــــــڪ میریزَد!
واتّفاقـــــا بیشتَـــــر از بَقیہ دَردَشـــــ مے آیـَد!
دِلـــــَم مـــــےخواهَد آدم ها حَواسِـشان باشَد......
مــــــــــَـــــن هَم....
آدَمم مِثلـــــِ خودِشـــــــــــان!
استاد گفت:بله می تواند!
پرسیدند:آیا شما تا کنن از لیوان شکسته آب خورده اید؟
استاد پاسخ داد:آیا شما بخاطر لیوان شکسته از آب خوردن دست می کشید؟!