عـــروســـم...

امشب عروسم راهــــی حجله گاه دامـــادش شــــد...

ســـخت بود...درد داشت طعم رقـــــیب را چشـــیدن!!!

اســـم تو باید هـــم ردیف اســـم من می امد...

چه شـــد که همه چیز بهــــم خورد؟!

چه شــد مال «او» شـــدی؟!

چه شــد «من» برایـــت تـــمام شـــدم؟!

در لابلای جمعیـــت پنهـــان شــــدم..!!

مرا نـــدیــــدی!

امــــا من تـــو را در لــــباس سفیـــد عروسی ات دیـــدم!

چقـــدر خواستنی شـــده بودی...

روزی زن رویای مــــن بودی..یـــــادت هست؟؟؟

اما حـــالا عروس دیگری شدی...!

دامــــادت چقدر به تو می بالیـــد

چقـــدر خندان دستان مردانه اش را دور گردنت می انداخت...!

.....و چقدر لبخند هایتان عمیق بود....

من زیر مهـــر دســـت های بهـــم قفـــل شده

و قلب های ملتهـــب تو و دامـــادت یخ بستم!

برق حــــلقه اتــ 

هنوز هـــم تن یخـــی و زمســـتانی مرا مــی سوزاند...

برق حلقـــه طلایی دســـت چپت

تمـــام زندگی ام را ســـوزاند...

..........مــــــــــــن را تمام کرد...........

ارام تر برو مســـافر مـــــن...

ارام تـــر گام بـــردار...

بگـــذار دلــــم باور کنـــد...

کــه دیگر تـــو مال دیگرانی...

بگــــذار دلم بـــاور کند که

فکر کردن به عروس دیگران حــــرام است...!

امشـــب صدای اشــــک ها و ضجــــه های مـــن

در صــــدای فنر تخت تو و دامـــادت گم میشود...!

امشــــب تو به حجله گاه معشوقت می روی و....

من دلــــــمــــــ  را به قربانـــــگاه می برم...!

اینده...

ته اتوبـــــوس... صندلیـــــ آخر... کنار شیشهــــ ... بهترینـــــ جای دنیاستـــــ!

برایــــــ آنکهـــــ مچالهـــ شــــوی در خودتــــــ ... سرتـــــ را بچسبانیــــــ به شیشهـــ 

و زل بزنــــی به یک جای دور

وفکـــــر کنیــ به چیــــزهاییـــ که دوستـــ داریــــ...فکر کنــــی به خاطراتی که آزارتــــ می دهنــــد...

 و گاهـــی چشمهایتـــ خیســ شود

از حضور پر رنــــگ یک خیــــال... و یادتــــــ برود مقصدتـــــ کجاســــت...

 

دلتـــــ بخواهــــد که دنیــــا به اندازه ی 

همینـــــ گوشهــ ی اتوبوســـ کوچـــک شود...

دنج و تنهــــــا... آه بکشیــــ از یادآوری حماقــــــت های عاشــــقانهــ ات...

شیشهـــ بخار بگیــــرد و 

تو با انگشتــــ بنویسیــــ "آیـــــــنده"

و دلتــــــ بگیرد از تصورشــــ ...

و دیگر چشمهایتـــ را ببنـــدی و تا

آخرینــــ ایستگـــــاه در خودتــ گریهـــ کنیـــ ... 

آه دنیــــــــا! مفتــــ هم نمی ارزیــــــــ ...