یادم می اید...

ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻣﺎﻥ ﺧﻮﺏ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﺷﺪ . . .

ﺣﺎﻻ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﯾﻢ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺷﺐ ﺁﺭﺍﻣﺶ

ﻣﺎﺳﺖ ، ﻫﻨﻮﺯ ﻟﺒﺎﺱ ﻋﺮﻭﺱ ﻭ ﮐﺖ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺩﺍﻣﺎﺩﯼ ﺑﺮ ﺗﻦ ﻣﺎﻥ

ﺍﺳﺖ ، ﺧﺴﺘﻪ ﺍﯾﻢ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺗﺮﯾﻦ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ

ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﯾﻢ . . .

ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺒﺎﺱ ﻋﺮﻭﺱ ﺑﺮﻣﯿﺨﯿﺰﺩ ﻭ ۲ ﻧﺦ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻣﯿﺎﻭﺭﺩ ﻭ ﺭﻭﯼ

ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﻣﯿﻨﺸﯿﻨﺪ ، ﯾﮑﯽ ﺑﺮ ﻟﺐ ﻣﻦ ﻭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺑﺮ ﻟﺐ ﺍﻭ . . .

ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ . . .

ﻣﯿﺪﺍﻧﯿﻢ ﺍﻣﺸﺐ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺗﺮﯾﻦ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺩﻧﯿﺎ

ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ . . .

ﭼﺸﻢ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ، ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭼﻨﺪ ﭘﮏ ﻋﻤﯿﻖ ﻭ ﻓﻀﺎﯼ ﺧﺎﻧﻪ

ﻣﻪ ﺁﻟﻮﺩ ﻣﯿﺸﻮﺩ . . .

ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻻﯼ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻢ ﺩﺍﻍ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﯾﺎﯼ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﯿﺮﻭﻥ

ﻣﯽ ﺁﯾﻢ . . .

ﯾﺎﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﺗﻮ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﯼ ﺑﯽ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻭ ﻣﻦ

ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻧﺦ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻏﺮﻕ ﺭﻭﯾﺎﯼ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ .